Medisch - Ethische richtlijnen of 'Zorgvisies'in AZ Klina

Beschermende maatregelen

Soms is het nodig om onrustige of verwarde patiënten tegen zichzelf te beschermen of anderen tegen hen. Als dit het geval is en op voorwaarde dat er geen alternatieve mogelijkheden voor handen zijn, kunnen medewerkers beschermende maatregelen toepassen.
 
Het toepassen van vrijheid beperkende maatregelen gebeurt altijd na overleg met en goedkeuring door de patiënt en/of de wettelijke vertegenwoordiger van de patiënt. De maatregelen worden uitvoerig gemotiveerd en gedocumenteerd in het patiëntendossier. Hieronder volgen enkele voorbeelden van beschermende maatregelen.

Fixatie

Onder fixatie of vrijheid beperkende maatregelen verstaat men elk middel dat hetzij direct, hetzij indirect bij een individu wordt toegepast met als doel diens bewegingsvrijheid te beperken (Gallinagh et al. 2001).
 
AZ Klina hanteert een fixatiearm beleid. Dit wil zeggen dat het gebruik van vrijheid beperkende maatregelen en fysieke fixatiemiddelen (bijvoorbeeld gordels, bedsponden, …) in het bijzonder, altijd een laatste keuze is. Deze maatregelen worden enkel toegepast wanneer het gedrag van de patiënt een gevaar is voor zichzelf of voor anderen én we geen alternatieve maatregelen voorhanden hebben.
 
Het toepassen van vrijheid beperkende maatregelen gebeurt altijd na overleg met en goedkeuring door de patiënt en/of de wettelijke vertegenwoordiger van de patiënt en wordt uitvoerig gemotiveerd en gedocumenteerd in het patiëntendossier.

Isolatie

Als een patiënt op de dienst Spoedgevallen een gevaar voor zichzelf of voor anderen betekent, kan deze patiënt in afzondering behandeld worden in een isolatiekamer. Dit geldt ook voor patiënten op de dienst Neuropsychiatrie.
Deze beschermende maatregel kan toegepast worden zoals beschreven in de wet betreffende de bescherming van de persoon van de geesteszieke, BS 27 07 1990
Concreet betekent dit dat de behandelend arts of psychiater een inschatting maakt van de noodzaak op basis van de diagnose en het gedrag van de patiënt.
De behandeling in de isolatiekamer moet gemotiveerd zijn met de reden waarom, duidelijk beperkt in de tijd met een start- en eindtijd, zowel datum als uur.
De familie en/of naasten worden hierover geïnformeerd.
Tijdens de behandeling in de isolatiekamer wordt de patiënt zeer regelmatig gemonitord door de verpleegkundigen en men maakt hier een verslag van.